Ondertussen organiseren we bij Gromicoach al 4 jaar buitenschoolse plusgroepen voor kinderen van de lagere school. Het is telkens opnieuw een unieke ervaring. Geen 2 kinderen zijn gelijk … en ja, zoals je vermoedelijk ook wel weet, is dat bij hoogbegaafde kinderen nog net dat ietsje meer waar, dat ietsje extremer.

Maar elk jaar opnieuw zijn er toch ook een reeks constanten. Zaken die we telkens opnieuw zien terugkomen in meer of mindere mate:

• Alles gaat vlot tot het net iets moeilijker wordt. Dan kan er wel al eens iets door de lucht vliegen, met of zonder het nodige gezucht, of zelfs tranen erbij: ‘stom spel!’
• Elk idee is een goed idee, zolang het maar hun idee is dat gevolgd wordt 
• Voor sommige andere kinderen is elk ander idee dan weer beter dan het hunne
• Binnenkomen verloopt niet altijd even vlot, en al zeker in het begin kan het afscheid nemen voor sommigen nogal eens moeilijk zijn, wordt de ruimte argwanend gescand en de klok minutieus in het oog gehouden
• Sommige kinderen bedenken super creatieve, wilde oplossingen, worden daar dan hyperkinetisch enthousiast van, maar krijgen het vervolgens niet overgebracht aan hun team.
• Sommige kennen de volledige theorie, begrijpen alles, hebben een perfect plan maar lopen dan volledig vast in de uitvoering ervan
• Het is zo aanlokkelijk om onmiddellijk aan de slag te gaan met het uitnodigende materiaal, maar al snel komen ze erachter dat het toch wel best nuttig was geweest om eerst een strak plan te bedenken voor het oplossen van het probleem
• Waarom is het toch zo moeilijk om tot rust te komen?
• Meestal is het wel handig dat je de hele opdracht beluistert vooraleer je luidkeels ‘ik weet hoe het moet!!’ roept en enthousiast aan de slag gaat.
• Samen zoeken naar oplossingen voor dingen die moeilijk gegaan zijn, lukt elke sessie beter en beter!
• ‘Samenwerken in het ene groepje is toch veel makkelijker dan samenwerken in het andere!’
• …

De meeste van bovenstaande situaties komen we elke keer tegen. De oplossing is niet altijd hetzelfde. Het is elke keer weer op zoek gaan naar en uitproberen wat het volgende stapje is dat de lat telkens een beetje hoger kan leggen. Wat zit hierachter? Wat heeft dit kind nodig? Dat is dan ook wat de plusgroep zo mooi en uniek maakt. Het is maatwerk in kleine groepjes waarin ze zelfstandig aan de slag gaan.

Wij coachen, begeleiden, ondersteunen, maar de oplossingen moeten de kinderen op het einde van de rit zelf vinden. Bij zichzelf en bij elkaar.  De nabespreking is hierbij nog veel belangrijker dan de oefening zelf. Stilstaan bij wat er goed en fout ging en nadenken hoe ze dat de volgende keer kunnen vermijden. Samen oplossingen bedenken, benoemen wat al goed ging, aanvaarden van en leren van hun en andermans fouten, zien waar hun groeikansen liggen en ervoor gaan!

Onze taak als coach bestaat erin de juiste setting te creëren en de juiste vragen te stellen. Zowel bij de start als gedurende het proces. Het is inpikken op zaken die gebeuren om daar goeie leermomenten van te maken. Eerder dan met een vast scenario van leerstapjes te gaan werken. Dat doorzien de meeste hoogbegaafde kinderen immers direct. En trust me, dan verdwijnen alle creatieve oplossingen heb je gelijk ook afgedaan.

Wat is dan het kader? De basis voor een goeie plusgroep? ...

Lees dan verder op https://www.growth-mindset.be/en-dan-vloog-de-smart-game-over-de-tafel/